Sevda.mız

kaçımızın kalbine düşmüştü aynı kor
kaçımız tutuşmuştuk birbirimize belli etmeden
aynı kavruk sıcaklığın içinde
farklı cümlelere binerek uçuruma sürüklendiğimiz duygu belkide birbirinin suretiydi sadece
biz farklı derken
bir köşede aynı trajedi
farklı yüzlerde, farklı tenlerde, farklı gözyaşlarıyla
tekrar tekrar hayat buluyordu
bizim duymadığımız çığlıklar eşliğinde...
kimse isteyerek dillendirmedi aşkını belkide
bildiği kuyularda boğarken kendini
herkesin sesi farklı çıktı ama
hep gideneydi yankıları
"beni bırakma"
"beni terketme"
"bize bunu yapma"
hangisiydi dilimizden dökülen son cümle
kimi gidendi
kimi kalan
bazen gidendik
bazen kalan
küfür kafir sofralar kurduk kendimize
aşka boyandık aşktan kurtulmak isterken kadehlerde
elimizin, gözümüzün yettiğinceydi aslında sevdamız
ama biz onu hep sonsuza yorumladık kendi dilimizce
kendi kendimize yettiğimizce

şimdi kim giden
kim kalan
sevdamıza zincir vursak
kalır mı bizimle?

Hiç yorum yok: